Contact maken met mijn Hindoewortels

Ik versta de woorden niet, maar de klanken van Hindoestaanse liedjes raken mij al vanaf mijn jongste jaren tot diep in mijn ziel. De trilling vibreert tot in mijn cellen. In januari 2009 ga ik over tot actie. Mijn afkomst staat te ver van mij af. Ik wil het contact herstellen, mezelf terugvinden. Mezelf aarden in de cultuur waaruit ik voortkom. Ik besluit om via het dansen contact te maken met mijn afkomst. Bij een dansschool boek ik privélessen en start op mijn vijftigste met Orisi tempeldansen.

Ik ben eindelijk thuis. De tranen stromen over mijn wangen. De danslessen zijn gestopt. De verbinding met de cultuur en de Goden blijft en wordt krachtiger. Ik neem een volgende stap. 

“I would love to perform for you. Please give me the opportunity. I want to perform some classical Indian dance for you”, laat ik de organisatie van Peter Senge in januari 2010 weten. Ik reis begin maart naar Boston om deel te nemen aan de leiderschapstraining van Peter. Trots wil ik al na twee maanden mijn roots aan de wereld tonen. Ik neem mijn outfit en make-up mee. Als het dagprogramma stopt en de borrel begint, ren ik naar mijn hotelkamer en tover mezelf om tot een danseres. 

“O my God, who is she? O, it’s Jane”, wordt van alle kanten geroepen als ik de deur open en de volle ruimte inloop. Ik treed op en speel het klaar danspasjes te leren aan de vijfenveertig aanwezige managers en directeuren uit alle delen van de wereld en Peter en zijn staf. We dansen en genieten samen van Baithak Gana. De sfeer is veilig en open. Door mijn afkomst te tonen, ontstaat een ongekend gevoel van eenheid en liefde. Alle maskers vallen af. We zijn blije kinderen die samen genieten.

(Lees het volledig verhaal vanaf bladzijde 144 in het boek 'Vrede sluiten met je afkomst'