Jane's verhaal geeft een praktisch inzicht in de levensbeschouwelijke stadia die een mens doorloopt. In het Hindoeïsme is dankbaarheid daarbij een belangrijk begrip: dankbaarheid aan de goden/de natuur, dankbaarheid aan de (voor)ouders en dankbaarheid aan de zieners (degenen die de beschaving tot stand hebben gebracht). Terwijl zij eerder geen Hindoestaan wilde zijn omdat zij die achtergrond associeerde met misbruik, pijn en verdriet, omarmt zij nu haar werkelijke waarde als Hindoestaanse vrouw.

Doordat zij die drievoudige dankbaarheid niet alleen opbrengt maar ook doorleeft, heeft Jane haar innerlijke woede die zich gedurende haar levens- loop manifesteerde, overwonnen en naar liefde omgezet. Doordat Jane niet in hokjes denkt, maar zich openstelt, ervaart zij het universum: de ultieme beschaving.